FOTOGRAF CEKMEK BIR ZEVK 2

Fotograflar zamani gelince insani sevindirecek, huzunlendirecek, hatirlamasini saglayacak goruntuler. Elinize aldiginizda fotografi (simdilerde malum alamiyoruz, ekrandan bakiyoruz :() ailenizden cok sevdiginiz ama artik yaninizda olmayan birini, artik gitmediginiz ama en guzel tatilleri yaptiginiz bir yeri, cocugunuzun aklinizda cok da kalmayan bebekligini, annenizin gencligini, babanizin gobeklenmeden onceki halini, simdi yerini enteresan kiyafetlerin aldigi, o zamanlar kizdigim simdiyse keyifle andigim siyah onluklu halinizi... bircok  ama bircok ayrintiyi goruyorsunuz... Ben cok seviyorum fotograf bakmayi, eski gunleri anmayi.  Eski fotograflarin hepsi anne-babamin evinde, gidince hic bikmadan onlari saatlerce kurcaliyorum. Bendeki fotograflarin cogu yeni ve laptop'da. 

Babamin Arabistan'dan getirdigi Yasicha marka, sabit mercekli cok guzel bir makinasi var, ama simdi onlar bile dijital ile cekiyorlar fotograflari. Benim ise cok daha enteresan Nokia N73 ile cekiyorum ve cok kaliteli buluyorum cekimlerimi... Ama asil dilegim analog bir makina.

Bu fotografi gectigimiz yaz Bodrum'da cektim. Acele acele Yaliciftlik'e gitmek icin dolmuslara yururken :) Bir elimde Eylul'un eli dusmesin diye, digerinde N73... Burasi Bodrum Ozel Hastanesi'nin arkasindaki eski otobus parkiydi (umarim dogru dedim, yolculugu olmayan otobusler ve soforler burada park ederdi) simdilerde ise etrafi cirkin bir sekilde cevrilmis bir araba mezarligi olmus. Bu da yolculuga cikmayi bekleyen siraya girmis motosikletler, yani bu halde nereye gideceklerse... Bu manzarayi gorunce cok hosuma gitti ve cektim, adamlar bana tuhaf tuhaf baktilar. 

Gecen pazar Ecos arayip hadi TIM'deki Splendor Cin Ulusal Akrobasi Toplulugu'nu (ki arkadaslar Beijing Olimpiyat Acilisinda mucizevi gosterileriyle tum Dunya'yi kendilerine hayran birakmislar, ben izleyemedim) izlemeye gidelim mi dedi? Ve gittik, aman allahim iyikide gitmisiz o nasil piti piti kizlar, o nasil lastik gibi genc erkeklerdi anlatamam... Nasil hareketler yaptilar aklimiz almadi, Eylul saskin saskin seyretti ve en cok kizlarin civil civil kiyafetleri hosuna gitti.  On siradaki 8-9 yaslarindaki kiz bir ara "bunlar insan olamaz" diyerek hepimizi guldurdu :)

Peki boyle bir gosteride ben nasil fotograf cektim, aman hic sormayin... Megerse gosteri baslamadan onceki anonslarda ikaz etmisler ama ben Ece ile sohbete dalip duymamisim. O merakla seyirciyi selamlarlarken, flassiz olarak 1-2 poz cekeyim dedim. Demez olaydim :))) su kirmizi lazerler var ya, hani bir ara uzaktan kedileri cildirtmak icin yere tutarlar kedi onu yakalayayim diye kafayi yerdi (gerci ders anlatirken falan da kullaniliyor ama ben daha eglenceli bir ornek vermek istedim ), hah iste o lazerle elimdeki N73u isaret ettiler, rezil mi oldum? Bana gore hayir, her canim istediginde fotograf cekmeyi seviyorum, ustelik flassiz da cektim :) basina dagitacak halim yok ya... 

Bu da Marti Jonathan Livingston Eylul okumayi ogrendiginde okumasini istedigim kitaplardan birindeki marti ;)  Buyukada'ya giderken bir sure motorun ustundeki brandada aldirmazbir sekilde durarak  yolculukta bize eslik etmisti.

Bu da Keyifvakti blogcusunun keyif kaynagi, caninin ici Eylul'u... Ikea'da top havuzunda keyif aninda... Cok hosuma giden bir fotograf bu, tam bir renk cumbusu, cocuk hali, cocuk dunyasi, cocukca haller'i yansitan bir fotograf :)